Met ‘De Schaal Van Pascale’ is Pascale Naessens sinds lange tijd nog eens op televisie te zien. En in tegenstelling tot wat iedereen denkt, wordt Pascale voor dit eigen televisieprogramma niet vet betaald door VTM.

“Die status heb ik jammer genoeg nog niet bereikt. Uiteraard heb ik het niet gratis gedaan, ik ben betaald volgens de gangbare normen. Als ik een jobaanbieding krijg, vraag ik me eerst af of het interessant is. Ik heb nog nooit iets gedaan voor het geld. Ik krijg wekelijks de vraag of ik reclame wil maken op sociale media, maar ik prijs me gelukkig dat ik niet in de situatie zit dat ik het moet doen voor het geld”, zegt Naessens in Story.

Pascales man, Paul Jambers, is dolenthousiast over de tv-comeback van zijn vrouw. Hij toont altijd erg veel interesse in waarmee Pascale bezig is. De twee zijn volgend jaar dertig jaar getrouwd, en dat verdient toch een applausje.

“Ik hoorde via een vriendin dat je relatie een nieuw niveau bereikt eens je dertig jaar samen bent. Als je al zolang samen bent, zal dat natuurlijk wel iets doen. Ik vind het in ieder geval zalig. Ik ben blij dat ik mijn grote liefde heb gevonden met wie ik samen een weg kan afleggen en een geschiedenis heb.”

De vorige deelname aan ‘De Slimste Mens Ter Wereld’ had een grote impact op het leven van Delphine Lecompte. Plots had iedereen een mening over de dichteres en die strooiden ze ook graag in het rond op sociale media. En dat had ze niet meteen zien aankomen.

Toch keert ze dit seizoen terug, ondanks alles. “Maar ik doe het omdat  Erik het zo vriendelijk vroeg. En omdat ik natuurlijk beide facetten in me heb: de bedeesde, schuchtere, verwilderde, misantropische kluizenaar, maar ook de aandachtshoer die hunkert naar de schijnwerpers en het gemakkelijke succes.”

Hopelijk bevalt deze deelname Delphine een pak beter dan de eerste deelname. Al klinkt ze ondertussen een pak positiever.

“Ik heb in ieder geval al meer genoten van de opnames. Je wordt in de watten gelegd, hé. De televisiewereld werkt met andere budgetten: er liggen veel meer flessen wijn in de loge. En daar ben ik mooi vanaf gebleven. Ik bedoel alleen maar dat alles luxe is.”

De passage van Delphine in één van de voorgaande seizoenen is in Vlaanderen niet onopgemerkt gebleven en al gauw werd Delphine als een typetje neergezet. Iets wat ze nu te allen tijde wou vermijden. “Ik wou niet weggezet worden als het merkwaardige vrouwtje, het vreemde fenomeen, de dorpsgekkin. Ik deed net zo mijn best om zo normaal mogelijk over te komen. Maar ik weet nu al dat dat niet lukt.”

#LikeMe is een ware televisie en hitsensatie in Vlaanderen. Overal waar Caro, Vince, Yemi, Maria en Emma verschijnen, gaan duizenden kinderen uit hun dak. De hits van vroeger worden luidkeels meegebruld en er wordt ook vrolijk meegedanst.

Dat succes hebben we vooral te danken aan Thomas Van Goethem, die het meesterbrein is achter de succesformule van #LikeMe. Hij richtte 7 jaar geleden Fabric Magic op, een productiehuis waar naschoolse dans-, zang- en acteeropleidingen worden georganiseerd.

“In vergelijking met pakweg Nederland is het musicalgenre van Vlaanderen altijd ondergewaardeerd geweest. Ik was dat een beetje beu. Al vanaf m’n negende speel ik zelf mee in voorstellingen, maar ik droomde van een eigen musicalreeks”, vertelt hij in Het Laatste Nieuws.

5 jaar geleden begon Thomas te schrijven aan een basisconcept, en langzaamaan groeide het idee om Vlaamse klassiekers in een nieuw jasje te steken. “Ouders genieten er echt van om hun kind te zien meezingen met pakweg ‘Lichtjes van de Schelde’. Maar dankzij de muziek kunnen we rauwe verhaallijnen, zoals cyberpesten of gaybashing wat verzachten. “

Thomas trok met zijn idee naar Ketnet, en daar waren ze meteen enthousiast. “Het opnemen van een fictiereeks is erg arbeidsintensief. En dan komt het musicalaspect er nog bovenop. Één act voorbereiden neemt zo’n 16 uur in beslag. Voor het inzingen van de nummers voorzien we zo’n 180 uur.”

Het is dus al 5 jaar keihard werken voor Thomas, maar hij doet het met liefde. “Naast het voorbereiden van de act en het inzingen van de nummers zijn er nog de uren dat hij aan het schrijven is of dat hij vanalles regelt achter de schermen. Ik heb al vijf jaar geen vakantie meer gehad. Maar ik zie me niet als de grote baas, eerder de klasclown.”

Vlak voor de zomer moest Christa Planckaert en de hele familie Planckaert afscheid nemen van mémé Clara. Dat maakt in één klap dat Christa nu de ‘mater familias’ is van de familie.

“Zo voelt dat inderdaad een beetje. Ik ben altijd erg zorgzaam geweest, dat heb ik van mijn mama meegekregen. De aard van het beestje. Als wij met de familie ergens naartoe gaan, ben ik altijd degene die een grote tas bijheeft met allerlei spullen die van pas zouden kunnen komen”, lacht Christa in Story.

En wees maar zeker dat haar kinderen het al goed gewoon zijn dat Christa zo goed voor hen zorgt. “Ik hoor Stephanie, met haar piepklein handtasje in de hand zeggen: ‘Geen probleem, mama heeft alles bij.’ Maar ik zie graag dat mijn familie tevreden is.”

Ondertussen is de familie Planckaert nog een beetje uitgebreid dankzij de komst van Pauline, de nieuwe vriendin van Junior. Zij werd goed onthaald door de hele familie.

“Ze kan al goed haar draai vinden bij ons en ze zegt zelf ook dat ze heel graag bij ons is. Ik hoop echt dat dit mag blijven duren. Junior wilde altijd wat Stephanie en Francesco hadden: samenblijven met je eerste grote liefde. Maar Juniors eerste grote liefde zag het niet zitten om alles met zo’n grote familie te doen. Dat het nu met Pauline zou afspringen, zou ik erg jammer vinden. Ik geef toe: ik kan mij daar soms een beetje zorgen over maken.”

De eerste keer in een televisiestudio was voor Jeroom een spannende ervaring. Hij was nog een nobele onbekende toen hij mocht deelnemen aan ‘De Slimste Mens Ter Wereld’ en dat zorgde voor de nodige spanning.

Maar Jeroom wil nu graag iedereen geruststellen. Want die angsten zijn voor niks nodig. “Er is echt geen enkele reden om stress te hebben, tenzij je wil winnen of bij bookmakers zware weddenschappen hebt afgesloten”, lacht Jeroom in Humo.

Als jurylid is de stress groter volgens Jeroom, dan echt als kandidaat. “De mensen verwachten echt iets van je, en dus stel je ook makkelijker iemand teleur. Wat ik dan ook op regelmatige basis doe.”

Het is bijna een wonder te noemen dat Jeroom ooit door de testen is geraakt om te mogen deelnemen aan het programma. Want daar al verging de cartoonist van de stress.

“Om me op mijn gemak te stellen hadden ze mij de vraag gesteld van welk land Élodie afkomstig was. En daar kon ik door de zenuwen niet op antwoorden!”