Tot zijn 14de had Jens Dendoncker een onbezorgde jeugd en genoot hij van het leven. Tot hij de eerste tekenen kreeg van een epilepsieaanval. Vanaf toen veranderde er veel.

Jens bleef ook niet in West-Vlaanderen wonen, maar verhuisde naar de grootstad Antwerpen. Voor hem was dat als een soort vlucht weg vanonder de kerktoren, een vlucht weg van zijn verleden en zijn epilepsie.

“Niet dat ik van die epilepsie kon vluchten, maar goed. Ik leek ginds op een dood spoor te zitten en de grote stad voelde aan als een nieuw begin. Ik ging geregeld terug naar mijn dorp - mijn ouders wonen er nog steeds - maar ik heb mijn heimat nooit echt gemist. Het is pas sinds kort, misschien ook door erover te schrijven, dat ik overmand word door nostalgie als we Moen binnenrijden. En dat ik besef: ik ben wie ik ben door op te groeien in dat knusse boerenhol”, zegt Jens nostalgisch in Humo.

Jens heeft altijd een goede band gehad met zijn ouders en zijn zus. Hij is hen dankbaar voor wat zij voor hem hebben betekend.

“Door alles wat mij is overkomen, hebben ze hun verwachtingen al vrij snel bijgesteld. Het enige waar zij op hoopten, was dat ik ooit iets zou vinden dat ik zou volhouden en waar ik toch een beetje voldoening uit zou halen. Ze zijn apetrots op dit boek: niet omdat ik zwierig een hoop neerslachtige overpeinzingen op papier heb gezet, maar omdat ik gewoon eens een project heb afgerónd.”

Aan het begin van ‘De Verraders’ kon kandidaat Charlotte Van Brabander op weinig sympathie rekenen van de kijkers. Of dat nu al anders is, betwijfelen we, want ze speelt het spel hard, heel hard. Maar ze speelt het spel ook goed, en dat is niet onbelangrijk.

De pokerspeelster heeft al heel wat afgehuild tijdens het programma en dat wijt ze vooral zelf aan de hormonen. Charlotte was op het moment van de opnames zwanger.

Charlotte was bij aanvang van de opnames een beetje een onbekend iemand tussen die grote groep BV’s. Ze wist ook niet zo goed hoe ze zich aan iedereen moest voorstellen.

“Ik zat met een groot dilemma. Moest ik meteen prijsgeven dat ik wereldkampioen pokeren ben geweest? Dan zouden ze denken: 'O, die zal wel makkelijk een pokerface opzetten'. Daarom heb ik me dus voorgesteld als beleggingscoach. Want dat doe ik óók, naast mijn werk als senior hr-consulente.”

Een ervaren pokerspeelster, dat kan alleen maar van pas komen bij een spel als ‘De Verraders’ en dat is ook duidelijk zo gebleken. “Ik kan goed mensen lezen. En ja, die pokerface heb ik wel. Dat wil niet zeggen dat je niets van mijn gezicht kan aflezen. Integendeel, ik kan met mijn gelaatsuitdrukking precies het verhaal vertellen dat ik anderen wil doen geloven.”

Dat Jan Kriekels weer gelukkig is in het leven, dat is duidelijk. De ondernemer vond opnieuw de liefde bij de 22 jaar jongere Barbara en de twee zijn zelfs verloofd. En een kind, dat sluit Jan niet uit.

“Ik heb al vier kinderen en Barbara heeft een zoontje. Los van mijn leeftijd is het misschien ook niet de tijd om kinderen op de wereld te zetten. Er hangt ons zoveel boven het hoofd. Ik heb afdelingen van Jaga in Oekraïne en Rusland en ken mijn werknemers daar heel goed. Als ik hoor hoe verschillend hun 'waarheid' van de onze is, die zij geserveerd krijgen door hun media, besef ik dat we in een gevaarlijke tijd leven.”, zegt hij in Dag Allemaal.

Jaga, het bedrijf van jan is de voorbije jaren uitgegroeid tot een groot internationaal bedrijf met afdelingen verspreid ove r35 landen. Hij draaide vorig jaar een omzet van maar liefst 50 miljoen euro.

“Ik ben in het buitenland veel bekender dan hier', zegt Jan. 'Negentig procent van onze producten gaat naar het buitenland, amper tien procent van onze bestellingen is voor Belgen. Typisch, een Belg koopt liever rommel uit China, buitenlanders komen van heinde en ver naar ons, omdat ze weten dat hier kwaliteit wordt gemaakt.”

Ini Massez is al jarenlang een vaste waarde binnen de Vlaamse acteerwereld. Toch lijkt het nu pas alsof haar carrière helemaal in de lift zit.

“Ik ben al lang genoeg bezig om te weten dat het in golven gaat. Soms gaat het helemaal op, en dan helemaal neer. Het is altijd eb en vloed, zoals alles in het leven. Ik word vaak gevraagd voor feel good -reeksen, en het is wel fijn dat het nu eens twee dramareeksen waren, waarin ik telkens een mooie vrouwenrol mocht spelen. Want die zijn er niet zo veel. Misschien is dat de reden waarom het er nu zo uitspringt”, klinkt het in Billie.

Speciaal voor de reeks ‘Rought Diamonds’ heeft Inni Jiddisch en Hebreeuws geleerd. Geen makkelijke klus zo blijkt.

““Het was een pittige voorbereiding. Maar op den duur kreeg ik echt inzicht in dat Jiddisch, omdat je er zoveel in herkent. Wat Duits, een beetje Nederlands. Het Hebreeuws lag veel moeilijker, want daar had ik die niet. Daar kwam het neer op alles van buiten leren. En ja, toen ben ik 's nachts toch wel eens wakker geschoten: Ik weet het niet meer ! Dan zei ik de zin die ik zocht, en sliep ik weer verder.”

Brecht De Geyter heeft het niet makkelijk gehad. De man werd vele jaren geleden vaak gepest om zijn zwaarlijvigheid en omwille van het feit dat hij op mannen viel. Door al die negativiteit kwam hij in een negatieve spiraal terecht.

“'Ik deed er alles aan om mijn geaardheid te maskeren, probeerde me extra mannelijk te gedragen', zegt hij. 'Ik was niet mezelf, ik werd heel stil. Ik voelde me opgesloten, zag mezelf niet graag en begon mijn verdriet weg te eten. Op een bepaald moment woog ik 94 kg, ik was gevaarlijk zwaarlijvig. Dat was dan voor de anderen ook weer een gespreksonderwerp op de speelplaats”, zucht hij in Dag Allemaal.

De gewezen ‘Blind Getrouwd’-deelnemer sloot zich daardoor vaak op in zijn kamer om er een stevig potje te huilen. Hij zat zo diep, maar daar had niemand besef van.

Het is pas wanneer Brecht een leerkrachtenopleiding begon, dat hij zich steeds meer wist los te maken uit die negatieve spiraal.

“Pas in het hoger onderwijs, toen hij aan de leerkrachtenopleiding begon, kwam de kentering. 'Daar leerde ik gelijkgezinde mensen kennen en werd alles bespreekbaar. Ik voelde me veilig om me te outen bij een vriend, daarna een tweede. En dan op Facebook voor iedereen, nadat ik mijn ouders had ingelicht. Gewoon: klik, de wijde wereld in. Ik was blij dat het out in the open was.”

Het wordt ongetwijfeld een erg emotionele dag voor Hugo Sigal want hij is vandaag jarig. Het is de tweede keer dat Hugo zijn verjaardag zonder zijn Nicolleke moet vieren, maar hij zal ongetwijfeld heel wat liefde voelen van fans, familie, vrienden en iedereen die hem een warm hart toedraagt. Gelukkige verjaardag Hugo!

De fans van Paul Michiels zijn weer blij want hun favoriete zanger gaat weer op tournee. Hij heeft een nieuwe plaat uit en die wil hij overal laten horen.

Maar voor de plaat gemaakt werd, moesten er natuurlijk eerst nummers worden geschreven. En dat ging behoorlijk vanzelf.

“Ik heb ze verrassend genoeg op gitaar gemaakt, terwijl ik meestal componeer op klavier. Ik ben een beperkte gitarist en dus zijn het heel eerlijke liedjes geworden die niet te ver gezocht zijn. Ik hoop dat het album 'I Welcome You', dat op 10 november uitkomt, de muziekliefhebbers zal raken”, zegt hij in Primo.

Met zijn 75 lentes is Paul niet meer van de allerjongste. Maar zelf heeft hij er weinig problemen mee dat hij al zo oud is. Hij bekijkt het dan ook helemaal anders.

“Ik zeg tegen iedereen dat ik nu begin aan mijn vierde keer 25 jaar. Wellicht zal het de laatste keer zijn dat ik 25 word. (lacht) Ik heb nog heel veel energie én ik heb goeie genen. Als ik voor de spiegel sta, denk ik dat ik er nog best mag zijn. Eerlijk? Ik voelde geen nadelen bij die 75ste verjaardag. Ik ben goed omringd door mijn kinderen en mijn lieve vrouw. Alleen maar geluk, dus.”

We hebben Veerle Baetens de voorbije jaren al in heel wat rollen zien passeren op televisie en op het witte doek. Daar heeft ze altijd bewust voor gekozen. Ze kroop liever in een rolletje dan zichzelf te moeten spelen.

“Heel lang heb ik carrément geweigerd om mezelf te spelen en dook ik net in rollen om iemand anders te zijn. 'Sara' was zo'n rol, net als 'Code 37'. Pas dankzij Felix Van Groeningen en 'The Broken Circle Breakdown' ben ik tot mezelf gekomen”, zegt ze in Humo.

Veerle heeft nu met ‘Het Smelt’ haar eerst film geregisseerd en dat was een werk van lange adem. Ze begon aan het scenario in 2016 en nu pas is de film klaar.

“Ik schreef samen met Maarten Loix. De vertaling van het boek naar de film was een lange zoektocht waarbij ik vaak in doodlopende straatjes verzeild raakte. Soms zág ik het niet meer, en dacht ik: dit is toch gewoon onmogelijk?

Voor Veerle was het moeilijk om het scenario op punt te zetten zodat iedereen er zich in kon vinden. Maar de voldoening achteraf vindt ze zalig. “Op de set staan: dat is ijskreem, dat is zalig! Dan bolt de trein en vindt niemand het erg om kolen te scheppen. De sfeer zat juist, er waren veel feestjes, ik was gelukkig. Ik zat echt goed in mijn vel.”