Momenteel is Kathleen Aerts met haar gezin in New York voor een werkvakantie. Kathleen en haar man Steven zijn in de VS op rondreis om daar hun bedrijf StevieWonderTours voor de stellen. Steeds meer Amerikanen gaan op vakantie in Zuid-Afrika en het bedrijf van Kathleen en haar man Steven willen de Amerikanen helpen om een unieke reis samen te stellen. Nu heeft Kathleen natuurlijk niet de grote naambekendheid die zij in Vlaanderen en Nederland wél heeft en toch heeft K3 fans in de Verenigde Staten.

In Washington kreeg Kathleen afgelopen weekend het bezoek van twee Amerikanen die Nederlands geleerd hebben met het zingen van liedjes van K3. Eén van hen – Sean M Shepard – spreek niet alleen Engels en Nederlands maar ook Duits en Litouws. En dat het verhaal écht is, bewijst deze foto van Kathleen en Sean met een oude signeerkaart van K3 van héél lang geleden.

De Amerikaanse muzikant Dick Dale is afgelopen weekend overleden. Dick Dale was de grondlegger van de surfmuziek, de muziek waarmee onder andere The Beach Boys de ene hit na de andere mee scoorde. In 1962 maakte de linkshandige gitarist ‘Misirlou’, een nummer dat in 1994 opnieuw in de actualiteit kwam dankzij de film Pulp Fiction. Dale speelde jarenlang op een gewone gitaar die hij dan op z’n kop moest houden. Dick Dale werd 81.

Het is vandaag zes dagen geleden dat Paul Severs een hartaanval had terwijl hij aan het fietsen was. Hij was nog maar net het huis uit toen het fout liep. Nadat hij uit de coma ontwaakte, kwamen de eerste voorzichtig positieve berichten over de toestand van de 70-jarige zanger.

Maar hoe is het nu met Paul? Zaterdag en zondag was zijn toestand stabiel. Hij is nog steeds bij bewustzijn, maar zijn verzwakte hart en de impact van de val op zijn hoofd maken dat zijn toestand ernstig en kritiek blijft. Ik zou jullie graag vertellen dat alles goed komt, maar zijn herstel blijft onzeker, laat zoon Christophe weten.



De toestand van zijn vader weegt zwaar op de familie, daar bestaat geen twijfel over. Het wordt voor mij zowel fysiek als emotioneel loodzwaar, reageert Christophe Severs. De woorden van “Geen wonder dat ik ween” zijn plots een onwelkome realiteit die raken met de kracht van een sloopkogel, klinkt het verder. Elke dag naar het ziekenhuis en de toestand amper zien verbeteren, dat weet op een mens. Soms probeer ik mijn zinnen te verzetten door met muziek bezig te zijn, maar mijn gedachten dwalen telkens af. Langs de andere kant probeer ik al mijn hoop en gevoelens in mijn muzikale projecten te steken, als eerbetoon aan mijn pa, reageert Christophe die ook nog een gezin heeft. Ook de kindjes zijn voor ons allemaal een lichtje in donkere tijden. Mijn vader heeft mij de muziekmicrobe doorgegeven en waarschijnlijk 1000den anderen geïnspireerd of geraakt met zijn muziek. Dat zien en we voelen we duidelijk aan de massale steunbetuigingen, laat Christophe nog weten. Gezien de moeilijke tijden, is het voor mij ook moeilijk om enthousiast te doen over mijn muzikale projecten en daarom zal ik geen updates geven over mijn projecten. Hopelijk kan ik er volgende week in een betere context over communiceren.

De slotzin van de meest recente post van Christophe willen wij jullie niet onthouden: Blijven vechten papa!! Hou moed mama!! Blijven hopen op het beste!!. En daar sluiten wij ons bij aan.

Liesbeth was zondagavond de eerste afvaller van De Mol. In de auto blikt ze terug op een paar geweldige dagen, maar maakt ze zich ook druk om een medekandidaat.

</p>

Nadat de makers van De Mol vorige week tijdens de eerste aflevering de saboteur hadden gekozen, kwam De Mol zondagavond pas echt op kruissnelheid. Tijdens de eerste aflevering kon er wegens een gebrek aan een mol niet gesaboteerd worden en dat was tijdens aflevering 2 wél het geval. Meer zelfs, De Mol kon in elke proef makkelijk toeslaan. Maar wie is De Mol? Eva misschien die zonder haar lenzen Elisabet niet herkende die nota bene amper een meter van haar zat? Is Eva De Mol? Dat zou misschien iets teveel voor de hand liggen.



De tien deelnemers mogen zich voor de eerste proef uitleven met het bereiden van een Cha ca, een Vietnamees visgerecht. Daarmee kan er 3000 euro voor de groepspot verdiend worden .Op de markt kookt een lokale inwoner het gerecht voor Kaat en Bas. In een soort kookestafette moet het duo een deel van het gerecht bereiden en het recept verder doorgeven aan de twee volgende deelnemers die hen na 8 minuten komen aflossen tot het gerecht volledig klaar is. De 8 overgebleven kandidaten bouwen ondertussen op een andere locatie een houten toren met stokjes. Als zij erin slagen om die te bouwen, kan een deel van het recept doorgebeld worden naar de keukenploeg. Kaat en Bas vliegen achter het fornuis meteen in maar vergeten essentiële zaken aan Ingrid en Bruno te vertellen. Zij bakken er dan ook niet veel van en dat zal ook het geval zijn bij de andere teams. De torenproef is ook een drama, chapeau wel voor Joeri die duidelijk een handige Harry is. Bovendien is iedereen met de dipsaus bezig terwijl Kaat en Bas als eerste team al een haast perfecte dipsaus hebben gemaakt. Maar niemand die het pot ziet of wil zien. Het resultaat laat zich dan ook raden: het gerecht is niet goed genoeg om op de markt verkocht te worden en dus gaat er 3.000 euro verloren.

Als De Mol al heeft moeten ingrijpen, dan kon dat in elk traject van deze proef. Als Bas of Kaat De Mol is, dan kon dat al door meteen door niet alle info aan Ingrid en Bruno door te geven. Joeri deed wel héél flink zijn best om de houten toren af te werken, hij maakte zich het minst verdacht in deze proef.

Op dag 3 werden de kandidaten in twee groepen aan elkaar vastgeketend: zij mogen zelf een zwakke en een sterke groep samenstellen. De sterke groep moet als eerste een traject afleggen, de zwakke groep moet hetzelfde doen maar moet de 5 kilometer sneller afleggen dan de sterke ploeg. Er kan 4.000 euro verdiend worden maar elke 10 minuten gaat er 250 euro van het bedrag af. Bovendien moeten er onderweg ook opdrachten uitgevoerd worden. Zo is er de proef waarbij de teams zover mogelijk op een helling met bruine zeep moeten geraken. Daarbij kunnen zij extra geld verdienen. Beide teams slagen er in om de 200 euro te pakken, die buit is binnen. Verder is er een proef bamboo dancing. De sterke groep scoort 600 euro, maar de zwakke groep geeft op en dus is de 600 euro niet verzilverd.



De laatste rechte lijn van de 5km ligt op een berg en dus moeten beide teams 450 stijle trappen doen. De sterkte groep besluit te wachten tot het bedrag tot 1.250 euro gedaald is, op die manier geven zij de zwakke ploeg de kans om sneller te doen. Ingrid, die vanaf moment 1 gezegd heeft dat hij niet kan lopen, is niet de zwakke schakel. Dat is Elisabet die beweert dat zij duizelig is en de groep daarop afremt. De zwakke groep heeft de 5km in een snellere tijd afgelegd en dus is er 1.450 verdiend. Samen met het geld van dag 1 bevat de pot nu 3.450 euro.

En dan is het tijd voor de eerste eliminatie. Kaat krijgt als eerste een groen scherm, Axel is de tweede gelukkige en dan volgen respectievelijk Martijn en Eva. Pas bij de vijfde kandidaat volgt er een rood scherm. De pechvogel is de 41-jarige Liesbeth De Pillecyn die met een goed gevoel terugblikt op haar deelname. Dat zij een deel van de as van haar overleden man heeft kunnen uitstrooien in het verre Vietnam doet haar goed. Liesbeth wijt haar snelle uitschakeling aan het feit dat zij geen tijd heeft vrijgemaakt om zich voor te bereiden op het avontuur bij De Mol. Of heeft zij teveel vertrouwen gehad in één bepaalde persoon die dan uiteindelijk De Mol is? De toekomst zal het uitwijzen.

Dat mensen als An Lemmens, Evi Hanssen en tal van anderen al wekenlang het slachtoffer zijn van fake news, dat weten we ondertussen. Medialaan, het moederbedrijf van VTM en onder andere Het Laatste Nieuws gaat zelfs klacht indienen tegen de mensen en of bedrijven die achter deze dubieuze websites zitten. Allemaal goed en wel maar tegelijkertijd staan er wel advertenties op hln.be waarin links geplaatst zijn naar een dubieuze website. Wat te denken van deze advertentie? An Lemmens ontslagen bij The Voice, staat er duidelijk te lezen in de advertentie. De dubieuze adverteerder lijkt wel iTunes te zijn maar wanneer je doorklikt kom je op een totaal andere website terecht. Op de website kan je het product Retonil Lift kopen maar doe je dat, dan ben je slachtoffer van oplichting.



Onze reporters kregen de desbetreffende advertentie zondag meermaals te zien op hun smartphone. Toch wel raar dat ze bij Medialaan nog niet op de hoogte zijn en of hebben ingegrepen. De advertentie komt op hun website via de advertenties van Google. Zo snuffer zijn de oplichters ook wel.

Na 6 lange jaren van afwezigheid is Vampire Weekend eindelijk terug! Met een splinternieuw album “Father of The Bride” én een heuse Europese tournee dit najaar.

Met hun explosieve en verrassende mix van Afrikaanse muziek, new wave, ska en pop maken Ezra Koenig en zijn makkers op het titelloze debuutalbum in 2008 meteen indruk. Een waar juweeltje dat door sommige journalisten zowaar wordt vergeleken met een klassieker zoals ‘Graceland’ van Paul Simon. Anderen, zoals David Byrne himself, zien in het Amerikaanse viertal een waardige opvolger voor Talking Heads. Vampire Weekend wemelt van het talent! Overal ter wereld staan nummers als “Cape Cod Kwassa Kwassa”, “Horchata”, “Holiday” en uiteraard meesterhit “A-Punk” in het muzikale geheugen gegrift. Ook op de daaropvolgende albums ‘Contra’ en ‘Modern’ staan stuk voor stuk pareltjes die getuigen van een ongeziene explosiviteit en inventiviteit.

In mei komen de Amerikaanse meesterbreinen met een vierde album waarmee ze op 18 november terugkomen naar België voor een intiem concert in de Ancienne Belgique! Tickets zijn beschikbaar vanaf vrijdag 22 maart om 11 uur.

De experten van Stukken Van Mensen hebben de voorbije weken al heel wat mooie en speciale objecten zien passeren en dat is maandag in de voorlopig laatste aflevering niet anders. Ook de verkopers zorgen voor heel wat kleur. Zo maken Patrick, Sofie, Boris en Paul kennis met Luca. Hij is met zijn 12 jaar de jongste verkoper ooit in Stukken van Mensen. Hij komt onderhandelen over de prijs van een unieke designstoel van Fabiaan Van Severen. Met zijn mama heeft hij alvast een goede deal gesloten: “Ik krijg 50% van de winst”, vertelt Luca fier.

Zoals wel vaker krijgen Evy en co geregeld verzamelaars op bezoek. Ze weten veel, zoniet alles over hun object en weten dan ook perfect hoeveel ze ervoor willen hebben. Ook Peter kent de waarde van zijn originele Suske en Wiske-tekening uit het album ‘De Stoute Steenezel’, getekend door Paul Geerts. Maar krijgt hij de experten mee in zijn verhaal?

Ook de volgende verkoper is gebeten door de verzamelmicrobe en heeft zelfs een klein privémuseum. Het kind in de experten komt naar boven bij het zien van zijn pronkstuk: een kermisgrijpkast uit de jaren ’50, volledig afgewerkt in beuk. Notalgie en folklore alom en de grijpkast werkt tot op vandaag nog altijd perfect.

De laatste verkoper van dit seizoen investeerde jaren geleden in street art. Hij heeft een werk in de aanbieding van ROA, de Gentse street art-kunstenaar van wie de identiteit niet gekend is. Zijn werk is wel erg herkenbaar, want het zijn grote muurschilderingen van dode dieren, meestal in zwart-wit. Iedereen is meteen enorm geïnteresseerd, maar wie gaat er uiteindelijk mee aan de haal?



Stukken van Mensen - Elke maandag om 21.35 op VIER

Clara Cleymans geeft toe dat ze een chronisch slaaptekort heeft sinds ze mama is van haar tweejarige dochtertje Jeanne. “Ik heb het gevoel dat ik nu altijd nog extra zou kunnen slapen,” vertelt Clara in Het Nieuwsblad Magazine. In haar slaap is Clara trouwens een erg levendige dromer. “Ik heb sowieso een rijke fantasie, maar ’s nachts gaat het echt alle kanten uit. Dan ben ik moe van alle avonturen die ik gedurende de nacht beleefd heb.” Maar soms wordt Clara ook huilend wakker...

De zus van Jelle Cleymans durft wel eens dromen over terreuraanslagen of dat er iets ergs gebeurt met haar dochtertje Jeanne. “Dan word ik huilend wakker en moet ik getroost worden,” geeft Clara zonder schroom toe. En dat Clara heel fantasierijke dromen heeft en er echt mee aan de slag gaat bewijst ook de volgende, erg opvallende anekdote. Clara heeft immers een wederkerende droom over een dinosaurus. Best wel angstig om over zo’n gigant te dromen, maar onlangs deed Clara iets waar ze erg trots op is. Clara slaagde erin om haar droom te wijzigen en van die dinosaurus die eerst angstaanjagend was een vriendelijke compagnon te maken in haar droom. “Ik was heel trots op mezelf toen ik wakker werd.”

Maar ondanks de nachtmerries en akelige momenten in dromen is Clara Cleymans blij dat ze een veeldromer is. Ze vindt het ontzettend leuk en wel om een heel bepaalde reden. “Er zijn geen regels aan verbonden. Volwassenen zitten zo vaak vastgeroest in logisch denken. Dromen is je overgeven,” aldus Clara Cleymans. Clara Cleymans gebruikt haar dromen ook als inspiratie om te creëren. En dat is belangrijk want nu ze dertig is voelt ze dat haar tijd niet oneindig is.

“Ik heb al veel tranen gelaten om de nostalgie,” onthult Clara die tijd één van de meest ontroerende dingen vindt. “Dan denk ik aan alle dingen die ik nog wil doen en die ik nog niet gedaan heb.” Op tram drie stappen heeft haar ratio bijgebracht. En daar zijn ook voordelen aan verbonden. “Ik snak nu naar eenvoudigere dingen. Ik droom er ook van om het met minder te doen. Om een selectie te maken van dingen die me energie geven in plaats van ze op te slorpen,” vertelt Clara in Het Nieuwsblad Magazine.

En het zal ook wel geen toeval zijn dat haar lieven altijd ouder zijn geweest. Een bewuste keuze, aldus Clara Cleymans. “Oudere mensen rondom je dragen een wijsheid uit. Ze vertellen je wat er staat te gebeuren in het leven,” toch wil Clara niet zomaar in de voetsporen van iemand treden. “Ik wil vooral zelf leren wat er komen zal.” Zo geeft Clara toe dat ze pas nu weet waarom ze graag acteert. “Het is een spel. Dan wordt het plots heel bevrijdend,” bloost Clara Cleymans die zich gezegend voelt. “Het is een voorrecht om zo te mogen leven. Om een paar keer per dag te mogen blèten, om je te laten ontroeren en erin af te dalen. Omdat het fictie is,” besluit Clara Cleymans.