Wouter Torfs maakt zich zorgen om gevolgen #metoo
Schoonheid van de kracht tussen mannen en vrouwen gaat verloren
athérine Moerkerke volgt dinsdag 6 november zaakvoerder Wouter Torfs naar een personeelsfeest van Schoenen Torfs. Het is bijna een Ladies Night, want het merendeel van het personeel zijn vrouwen. En de zaakvoerder is graag gezien door zijn dames. “Jullie weten dat als jullie mij zien, de fun nabij is”, zegt Torfs in zijn speech. “Leiderschap vanuit het hart, dus je zoekt naar het hart van de mensen aan wie je leiding geeft.” En Torfs houdt een pleidooi voor meer liefde in het werk, maar niet op een romantische manier. Dat ontbreekt nog te weinig. “Niemand spreekt in een bedrijfscultuur over liefde, niet- romantische. Liefde voor je product, voor je leveranciers, voor je collega’s.” Cathérine merkt hoe veel dames Torfs ook fysiek willen vastpakken. “De #MeToo beweging draait rond het misbruiken van macht. Maar helaas is in de naweeën de schoonheid van de kracht tussen mannen en vrouwen verloren gegaan”, zucht Wouter. De pannen gaan van het dak op het feest als Torfs een polonaise door de zaal leidt. Op de tonen van ‘Follow the Leader’.
Onderneemster Virginie Saverys weet wat het is om zich als vrouw te moeten bewijzen in de zakenwereld. Ooit begon ze onder de vleugels van haar vader bij de scheepswerven van Boel in Temse. Ze groeide door in de wereld van havens en transport en besloot 3 jaar geleden de meeste van haar aandelen te verkopen en een wijngaard in Toscane te kopen. Van daaruit brengt ze de Avognesi wijn wereldwijd op de markt. Elk jaar bottelt ze 800.000 flessen. “Mijn eerste contract in de scheepvaart bracht me naar Zuid-Korea. Daar wilden ze niet onderhandelen met een vrouw. Gelukkig is mijn baas toen opgetreden: geen Virginie, geen contract.” Sindsdien staat ze op haar strepen: “Je moet een klein beetje bitch zijn. Bij een man heet zoiets een sterke persoonlijkheid, wij vrouwen zijn meteen een bitch. Ik ben een fiere bitch.”
Ook Vic Swerts apprecieert de mooie dingen des levens. Hij ontvangt dinsdag een heel gezelschap bij hem thuis. Allemaal mensen die van de zomer zijn meegereisd naar Moskou om daar de Rode Duivels te zien spelen. Vic houdt ervan mensen te entertainen, met muziek. Hij is zenuwachtig, pas als de mensen binnenkomen, valt de stress weg. “Dat geeft voldoening, mensen bij me thuis uitnodigen”. Cathérine spreekt met zijn echtgenote en met zijn dochter Nel. Die speelt al van kleins af aan piano als haar vader weer eens mensen thuis inviteert. Uiteindelijk is ze muziek gaan studeren. Nu is ze veertig en speelt ze nog altijd voor de gasten van haar vader.
Cathérine volgt Bart Versluys naar een softwarebedrijf waar hij geld in heeft geïnvesteerd. Voor de ontwikkeling van robots in rusthuizen. Dat heeft nog niet veel opgeleverd, maar Bart blijft er in geloven: “Dan is er een klein stemmetje in me dat zegt. Beter te vroeg dan te laat, met de nodige risico’s.” Ook die risico’s horen bij het succesvol ondernemen.
