Wim Opbrouck: “Ik heb geen externe stimulans nodig”

Wim Opbrouck is niet meteen verslavingsgevoelig. Ook niet aan eten, zoals sommige mensen misschien wel zouden durven denken. Hij raakt liever verslaafd aan kunst, cultuur, literatuur en schoonheid. En een bolletje XTC, ook dat is niet aan de orde.

“Mijn verbeelding is zo massief dat ik er geen enkele externe stimulans bij hoef te duwen. Ik kan me zelfs niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst beneveld ben geweest”, zegt hij in Humo.

Wim is een performer, hij voelt zich thuis op het toneel en voelt ook een grote drang om daar te kunnen staan.

“Dus: ja, ik ben ijdel. Ik denk graag na over hoe ik er wil uitzien. Winkelen vind ik plezierig, ergens in mij zit een snob verborgen die van mooie horloges houdt”