Karl Meesters: “Een handicap maakt dat heel concreet”

Er zijn veel mensen die het moeilijk hebben om hulp te vragen aan anderen. Karl Meesters niet. Hij is een plantrekker en kan veel alleen, maar als hij hulp nodig heeft, dan vraagt hij die gewoon.

“Veel mensen verliezen zich in het bewijzen van hun zelfstandigheid, maar zelfstandigheid is een illusie. We hebben elkaar nodig en we zijn met elkaar verbonden. Een handicap maakt dat heel concreet”, zegt hij in Dag Allemaal.

Op zijn zestiende hoorde Karl dat hij ooit blind zou worden. Hij heeft een progressieve kegel-staafdystrofie, een genmutatie. Het is een zeldzame oogziekte die in de familie zou moeten zitten.

“Bij grootmoeder heette het dat ze 'iets aan de ogen' had. Mijn moeder was 44 toen ze er last van kreeg, haar zus heeft het niet. Ik was er uiteraard niet gerust op toen mijn zoontje werd geboren, maar hij is kerngezond, de aandoening wordt niet van vader op zoon doorgegeven, gelukkig. Ik weet nu dat ik 'onze' genmutatie mee in mijn graf neem en zo uit roulatie haal. Maar ik wacht daar wel nog even mee.”