Alleen de familie De Ridder kan het Echt Antwaarps Teater redden!

Moegestreden en geen zin in commentaar, omdat hij zich te moe voelt in wat hij zelf omschrijft als ‘een depressieve periode’, zo klinkt Ruud De Ridder, de geestelijke vader en stichter van het Echt Antwaarps Teater (EAT). Het is een schril contrast met hoe hij een paar jaar eerder nog schitterde doen hij met zijn gezelschap nog werd gehuldigd voor hun 35-jarig bestaan en zijn 65ste verjaardag. Net als bij De Proefkonijnen, het theatergezelschap van ‘Thuis’-actrice Daphne Paelinck valt in volle coronatijden ook het doek voor EAT. Na de sluiting van hun eigen theaterzaal mikten Ruud en zijn vrouw Nicole Laurent op de inkomsten uit de reizende voorstellingen en die ze zelf in de Arenberg programmeerden, maar toen kwam corona en stopten de ticketverkopen.

De familie De Ridder is een gevestigde waarde in de Antwerpse theaterwereld. De 68-jarige vader Ruud is de drijvende kracht. Als schrijver, regisseur en acteur ligt hij mee aan de basis van de populaire theaterstukken en tv-series ‘Bompa’, ‘Chez Bompa Lawijt’ en ‘Drie mannen onder één dak’. Hij schreef meer dan 140 stukken én volgend jaar is het 40 jaar geleden dat hij het Echt Antwaarps Teater oprichtte.

Privé was Ruud een getrouwd met de inmiddels overleden actrice en choreografe Jane Peter, tevens de moeder van Linda en Sven De Ridder. Na de scheiding hertrouwde Ruud met Nicole Laurent en adopteerde hij haar 2 biologische kinderen Bram en Anke. Op dat moment was de verstandhouding met Linda en zijn zoon Sven al tot onder het vriespunt gezakt. Het was pijnlijk hoe Ruud en Sven in de media elkaar voortdurend de das om deden met vernietigende uithalen. De familieruzie bereikte een hoogtepunt toen Ruud twee jaar geleden in zijn biografie uithaalde naar Sven en openlijk het verwijt maakte dat zijn zoon het niet kon verkroppen dat ook de kinderen van Nicole aanspraak konden maken op een latere erfenis. Eerder dat jaar had Sven al afscheid genomen van het EAT, waar zijn vader schitterde in afwezigheid toen hij door zijn collega’s werd uitgezwaaid, om zijn eigen Sven De Ridder Company op te richten. Op de première van de ‘Crème Glace Oorlog’ was Ruud in geen velden te bespeuren.

Ook al zit het er al jaren bovenarms op tussen voornamelijk Ruud en Sven De Ridder, toch meent onze Showbizz-site theaterkenner dat het nu echt hét moment is voor een verzoening. “Ik denk dat de familie De Ridder dringend met elkaar aan tafel moet gaan zitten. Ja, er zijn harde woorden gevallen en verwijten, maar als wat Ruud omschrijft als ‘het huwelijk tussen boulevard- en volkstheater met een Antwerpse saus’ wil overleven, dan moeten ze samenwerken. Door de coronacrisis zijn heel wat theatergezelschappen in zwaar weer terechtgekomen. Cultuurminister Jan Jambon maakte deze week 85 miljoen euro extra vrij voor cultuur, maar die centen stromen naar de erkend gesubsidieerde gezelschappen waar volgens mij de familie De Ridder geen aanspraak kan op maken. Het zou dus verstandig zijn dat ze de strijdbijl begraven en dat het EAT en de Sven De Ridder Company nu de handen opnieuw in elkaar slaan. In het wereldje klinkt het als ‘surrealisme’ en dat ‘het water tussen alle partijen veel te diep is’, maar wie de coronacrisis wil overleven kan soms maar beter samenwerken. Ik roep de familie De Ridder op om er snel werk van te maken.”

Stel je voor dat het ooit tot een verzoening tussen Sven en Ruud komt en Ruud staat onaangekondigd op de scène tijdens één van de theaterstukken van de Sven De Ridder Company, dat zou de nationale pers halen. Nu is de sluiting van het EAT amper een artikel waard in de kranten en dat is jammer. Zo'n einde in mineur, dat verdient het EAT écht niet.