Kürt Rogiers heeft alweer zin in kerst. Net zoals voorbijgaande jaren viert hij die ook dit jaar met zijn gezin, en twee van hun beste vrienden. En daar komt ook nog eens zijn vader bij.

“Traditioneel doen we raclette. Omdat iedereen dan aan tafel kan blijven zitten/. En soms mag het al iets meer zijn”, lacht hij in Nina.

De kerstperiode is altijd extra speciaal voor Kürt. Op 23 december is het ook 25 jaar geleden dat hij met zijn vrouw Els in het huwelijksbootje trad.

“En dan is er nog ons kerstritueel. We zetten ’s ochtends alles klaar. In de namiddag kijken we een kerstfilm. Onze favoriet is ‘Love Actually’, de beste romcom ooit. En dan is er bezoek.”

Ann Pira speelt al 22 jaar lang mee in ‘Thuis’, maar het had niet veel gescheeld of ze was ermee gestopt. Toen ze in haar menopauze last kreeg van paniekaanvallen en faalangst, durfde ze plots niet meer acteren.

“Ik dacht echt dat ik ziek was. Maar het was hormonaal. In de menopauze word je helemaal dooreengeschud. Dat hadden ze me op school nooit verteld. Dat programma van Tine Embrechts heeft veel taboes doorbroken. Op de set kwamen velen me zeggen: 'Goed dat erover gebabbeld wordt. Ik heb dat ook...' Faalangst verlamde me. Da's nu tien jaar geleden. Ik ben toen plantaardige hormonen beginnen nemen, en die angst was snel over. Nu voel ik me prima”, zegt ze in Primo.

In de beginjaren dat Ann meespeelde in de reeks was haar personage een beetje verslaafd aan alcohol. Maar de voorbije jaren is dat niet meer aan de orde.

“Soms lees ik wel nog eens in het script dat iemand Nancy drank geeft. Dan zeg ik: 'Geef me geen alcohol.' Want Nancy was in het begin een alkoliekster. Mijn eerste scènes moest ik dronken spelen, en m'n tegenspeler Daan Hugaert ook. Nancy en Eddy waren marginalen.”

Dana Winner is de jongste van vijf kinderen. Ze heeft een fijne jeugd gehad en is nooit iets tekort gekomen. Maar ze mag dan wel de jongste zijn, ze is niet het meest verwende kind van de familie.

“Mijn oudste broer sliep als baby bij onze ouders op de kamer, als hij tijdens de nacht kreunde, stonden ze meteen bezorgd naast zijn bed. Ik was de laatste van de hoop, onder mij werden niet zoveel eieren gelegd: ik sliep met mijn zus op één kamer”, blikt ze terug in Dag Allemaal.

Van luxe was er in het gezin van Dana weinig sprake. Ze kwamen niks tekort, maar er moest elke maand gerekend worden of er nog voldoende geld was.

“Ik droeg al eens de kleren van mijn oudere zus af en daar werd op school wat op neergekeken. Soms trok ik me dat niet aan, soms wel, maar ik besefte goed dat onze ouders deden wat ze konden. Die mensen moesten cijferen om rond te komen, ze hadden ook nog gebouwd en een lening af te betalen. Ons mama hield de boekhouding bij. Ze wist exact hoeveel geld er binnenkwam en hoeveel er buiten kon gaan.”

Een belangrijk en opvallend moment dit jaar was de aankondiging van de comeback van de K3 Originals. De ticketverkoop van die concerten hebben alle records verpulverd en zelfs Studio 100-baas Gert Verhulst moest toegeven dat hij dat niet meteen had verwacht.

“Wat vandaag gebeurt, heeft veel te maken met nostalgie, een gevoel dat erg aanwezig is. Het publiek van de reünieshows bestaat vooral uit dertigers die met de originele K3 zijn opgegroeid en die de soundtrack van hun jeugd nog eens willen beleven”, zegt Karen in Knack.

Knack durft zelfs een stapje verder te gaan en te zeggen dat de originele K3 een stukje Vlaams erfgoed is geworden.

“Gert wilde de ticketverkoop voor de concertreeks starten met vijf data in de AFAS Dome. Ik verklaarde hem voor gek. Het leek mij overmoedig. Stel dat die vijf data niet zouden uitverkopen? Dat zou gênant zijn. Maar die maandag hadden we vijf concerten in een paar uur uitverkocht. Tegen het eind van de week hadden we veertien shows uitverkocht. Ook de concerten in de Ahoy in Rotterdam zaten in een mum van tijd vol. Ik heb in al die K3-jaren nooit zoiets meegemaakt. Het lijkt alsof de originele-K3-concerten een hype zijn geworden. Het is bijna een gat in je cultuur als je er niet eentje hebt gezien.”

Naar aanleiding van dertig jaar ‘Thuis’ praten heel wat acteurs in verschillende programma’s en podcasts over die dertig jaar ‘Thuis’. Voor velen speelt het programma al een tijdje een belangrijke rol in hun leven en hebben ze alleen maar mooie herinneringen aan de opnameperiodes.

Lauren Müller was te gast bij de podcast ‘Als De Muren Konden Praten’ en daarin praatte ze over een bijzonder item.

“Het enige item waar ik een band mee heb en dat is ook het item wat ik als Lauren ga meenemen mocht het ooit stoppen, en dat is het boekje ‘Van Aardbei tot Zweepje’.”

De titel is in elk geval veelzeggend, en Lauren moet er stiekem ook een beetje om lachen. Want wat de titel doet vermoeden is inderdaad het onderwerp van het boekje.

“Dat is ooit een grap geweest van een van onze regisseurs die de schrijfster kent. Die heeft da zo eens in deze decor gelegd, zonder dat daar veel aandacht naartoe moest gaan. Maar dan zijn wij er eens in beginnen lezen, want als personae lees je soms een boek, en dan begin je daarin te lezen en denk je: how jong, wat staat hier allemaal in. Superinteressant. En Elke keer dat Thilly moet lezen, dan is het toch wel dat boek”, lacht ze.

Maar niet alleen bij Lauren roept het al leuke herinneringen op. Ook bij haar ex-tv-partner Stan Van Samang roept het gevoelens op. Hij reageert op Instagram met ‘Oh! Memories!”

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by VRT Radio 2 (@radio2.vrt)

Ook al is het alweer 5 jaar geleden dat Sandra Kim meedeed aan ‘The Masked Singer’, jaar na jaar moet ze toch nog een keertje in het pak van Koningin kruipen. Want ook dit jaar organiseert VTM een ‘The Masked Singer in Concert’.

“'t Is elke keer stressen als ik weer in dat pak moet kruipen. Het is veel ingewikkelder om te zingen dan zonder. En probeer maar eens te dansen in zo'n ding! Ik had de choreograaf wel gevraagd om Koningin niet te veel te laten bewegen, zodat ik me kon concentreren op het zingen”, zegt ze in Primo.

Sandra bleef als koningin niet lang onder de radar. Haar naam viel al heel snel en dat had ze te danken aan Karen Damen.

“Al vrij snel kreeg ik veel berichten. Mijn vrienden en collega's herkenden me meteen, en sommige speurders ook. Karen Damen had het van in het begin door, zij is nog fan van mij geweest.”

Kerstfeestjes, Julie Van den Steen vindt ze wel gezellig omwille van het samenzijn, maar af en toe wringt het ook wel een beetje bij de radiopresentatrice.

“De kerstperiode wringt een beetje voor mij, maar dat gevoel heb ik ook op andere momenten waarop we feestvieren. Niet dat ik Moeder Teresa ben, maar ik vind het wel moeilijk om vast te stellen dat niemand kiest waar hij geboren wordt. Wij hebben puur geluk dat we in België zijn geboren, net zoals mensen in Gaza puur ongeluk hebben gehad door daar geboren te zijn. Dat voelt zo onrechtvaardig”, zegt ze in De Morgen.

En kerstfeestjes zijn voor Julie ook nog altijd dé periode waarop het foute uitspraken regent. Zeker wanneer mensen een glas te veel op hebben.

“Het zijn dan vaak opmerkingen van mensen die zogezegd niet begrijpen waarom er zoveel aandacht gaat naar de oorlog in Gaza. 'Goh ja, wat moeten we doen? Moeten we naar Gaza en mensen daar gaan redden? We kunnen toch niks doen?' Zulke uitspraken brengen bij mij wel wat teweeg."

Kent u zanger Doran nog? De man won in 1995 de VTM ‘Soundmixshow’ als Tom Jones en werd zo een populaire zanger in Vlaanderen.

Maar 2025 was allesbehalve een positief jaar voor Doran. Hij kreeg een hardnekkige schouderblessure, een diagnose van de ziekte met een K op de huid en een vernauwde kransslagader.

“Sinds 1984 sport ik intensief. Dat bleef ik doen alsof ik nog steeds twintig was. Spieren kunnen dat aan, maar pezen niet. Volgens mijn dokter kan je dat vergelijken met een fietsband die langs de binnenkant verduurd is. Ik had in mijn schouder een scheur van 2,5 centimeter met veel verkalking. Daarvoor kreeg ik shockwave-therapie en PRP-behandelingen en lag ik twee jaar in de lappenmand”, zegt hij in Primo.

Maar daar bleef het niet bij. Hij had ook al een jaar of zes last van iets aan zijn nek. Maar het voelde heel onschuldig aan.

“Op een bepaald moment besloot ik het toch eens te laten nakijken door een dermatoloog. Die stelde een basaalcelcarcinoom vast, een vorm van de ziekte met een K. Het kwaadaardige plekje werd diep weggesneden om uitzaaiingen te voorkomen. Alles is goed genezen en de laatste controle was in orde.”