Zo zagen de jeugdjaren van Walter De Donder eruit

Walter De Donder is een kind van de jaren zestig en zeventig. Een tijd waarin het als opgroeiend kind niet aan de orde was om te spreken over de vragen en twijfels waar je mee zat.

Toch omschrijft hij zijn kindertijd als mooi. Vooral dankzij zijn vele hobby’s waarin hij zich ten volle kon ontplooien: “Vanaf mijn zesde zat ik bij de Chiro, vanaf mijn negende volgde ik muziekschool: notenleer, koper, dictie, voordracht, drama, muziekgeschiedenis, alles wat ze uitschreven, deed ik”, citeert De Morgen Walter. “En dat vond ik fantastisch, de school vond ik maar ballast.”

Op zijn vijftiende stopte hij daarom met school en ging hij op leercontract werken bij een bakker: “Dat was hard labeur. Elke dag om 5 uur opstaan, naar de bakkerij, ook in het weekend. Op maandag hadden we vrij, maar dan moesten we naar de bakkersschool op leercontract”.

Zo leerde hij al op jonge leeftijd dat er hard gewerkt moest worden. En gehoorzaamd. “Als de baas zei: ‘Nu moet je met een palet mes de vloer van de bakkerij afkrabben’, of ‘en nu moet je die hete plaat met je handen vastnemen’ dan had je geen keuze”, klinkt het in De Morgen.

“Ik deed dat dan maar. Ik was heel volgzaam”, lacht Walter. “Ik kwam nooit in opstand. Ik dacht: ‘bon, als dit mijn taak is, dan doe ik dat.’”