Verraadster Charlotte Van Brabander heeft slecht nieuws: "Papa is overleden"
Je ziet haar op zondagavond in seizoen twee van 'De Verraders" als een fantastische tactische speelster, eerst als bondgenoot, nadien als verraadster. Maar het zal Charlotte Van Brabander momenteel worst wezen. De vrouw is in rouw, haar papa is namelijk overleden. Op Instagram leeft Van Brabander afscheid van de man die heel belangrijk was in haar vorming tot wie zij nu is.
"Mijn papatje. Je was een speciale rakker. Ik had het niet anders gewild. Je blijft mijn hart rocken", schrijft Charlotte. "Jij was niet aan de grote lange gesprekken. Na enkele zinnen was het al snel 'ben je aan het rijden? Let op de weg' of 'Shhhhht'. Alleen hier op Facebook kwam ik je vaak tegen."
"Als ik met iets zat schreef ik je toe. Je was iemand van zwart of wit. Je had iemand graag of net helemaal niet. Je lustte iets of je lustte iets niet. Je deed iets graag of je deed iets niet graag. Zurkel patatjes met spek, dat was het laatste wat je voor je oudste dochter maakte, die nog eens kwam slapen. Je was zo trots dat je voor me kon koken. Dan zaten we samen aan tafel, zonder veel woorden. Je zette je draagbare radiotje op, vaak op Radio 1, misschien wel omdat je dan niet naar mijn gebabbel moest luisteren. Want ja, dat konden je 3 vrouwen thuis soms te goed", schrijft Charlotte.
"Schaken deed je elke dag, al kon je niet goed meer winnen. Pieter, de papa van onze dochter was goedgekeurd. En niet alleen omdat hij je dagelijks online versloeg in een potje schaak. Neen, omdat je van oprechte mensen hield. Gewone mensen. Hoe gewoner hoe liever.
Jarenlang ging je graag op café. Daar had je enkele vrienden. Na Corona verkoos je om thuis te blijven. Velen zouden denken dat je je opsloot in je bureautje, tussen alle boeken. Ik zag het anders. Je zat op het world wide web, keek naar wereldnieuws ( deelde ook geregeld de stand van bv de Nasdaq met me) en je las je boeken", lezen we verder.
"Lieve papa, je was bang om te gaan. 7 dagen geleden kreeg je het verdikt. Kanker. Je had dit verdikt zolang mogelijk uitgesteld. Maar de pijn van de laatste dagen was niet meer te negeren. Op spoed ging je binnen en hoopten we nog een week samen op een behandeling. Je was bang om te gaan, ik zag het aan je ogen. Spreken deden we niet meer. De man van geschreven woord kon amper nog typpen… je was op. Ik ben zo blij dat ik nog heb kunnen zeggen dat je mijn favoriet bent. Papa, ik lijk steeds meer op jou ♥️", besluit Charlotte.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijden.
