Steven Van Herreweghe reageert op haatbrief

In Aalst hebben meerdere gezinnen van buitenlandse origine een racistische brief in hun brievenhuis gevonden. Daarin staat te lezen dat de gezinnen niet welkom zijn en worden de uitslagen van de meest recente verkiezingen aangehaald om aan te geven dat nieuwkomers in de stad niet meer getolereerd zullen worden. De schrijver nooit de nieuwe inwoners van Aalst onder andere onbeleefd, onbeschaafd dom, halve beesten zonder waarde, profiteurs, …. Niet alleen Unia heeft de brief met grote verbazing gelezen, ook Steven Van Herreweghe schrok van het feit dat er in Aalst mensen zijn die haatbrieven versturen. Daarom heeft hij nu zelf een brief op de sociale media geplaatst, deels in het Aalsters. “Wij kennen elkaar niet maar ongetwijfeld hebben we heel wat gemeen. Zo wonen we allebei in Aalst. Ik weet niet hoelang jij hier al woont, maar ik woon hier al lang genoeg om te weten dat Aalst een toffe stad is waar iedereen welkom is”, lezen we in de brief. “Het is een aparte stad, dat wel… een stad waar de mensen altijd hun gedacht zeggen, soms wel eens met elkaars kop lachen maar dan steeds weer samen door één deur kunnen. In Aalst wordt veel gelachen, met de politiek en met onszelf in de eerste plaats”, klinkt het verder. En dan volgen er excuses: “Maar niet iedereen in Aalst heeft de mogelijkheid om te lachen. Sommige mensen hebben het best wel moeilijk. Met zichzelf, met het leven dat alsmaar duurder wordt, met de wereld die verandert. Het leven geeft hier aan veel mensen weinig cadeaus. We gaan er elk op onze manier mee om. De ene is een binnenfretter, de andere aperitieft wat meer en er zijn er die hun onmacht projecteren op nieuwkomers. In Aalst noemen we dat zoagen, kreften en memmen. Als je wil weten wat dat betekent, check dan eens den ‘Oiljstersen diksjoneir’.”

Volgens de brief is er echter hoop en die hoop zich bij de kinderen. “Er zijn soms drempels tussen Aalstenaars. Maar ik heb al gemerkt dat onze kinderen elkaar weten te appreciëren. Ze dragen niet de last van vooroordelen met zich mee. Ik merk dat ze ongelofelijk nieuwsgierig naar elkaar zijn. Onze kinderen leren Syrische kinderen, die enkele maanden geleden hier kwamen wonen, op de speelplaats Nederlands. Ze oefenen intens met hen op lelijke woorden. En wij, volwassenen, komen elkaar tegen op straat en zijn bang elkaar aan te spreken. Dat is nergens voor nodig.”

“Wat ik vooral wou zeggen: wij kennen elkaar niet, maar we delen dezelfde stad waar onze kinderen net zoals wij iets van hun leven willen maken. Wees meer dan welkom om samen die plek te beschermen. Met veel liefde en respect voor elkaars normen en waarden. Want wie in Aalst woont, woont er met liefde voor de unieke stad, zijn DNA en zijn prachtige bewoners. En daar maken wij samen deel van uit”, klinkt het nog.

Of Steven de brief zelf heeft geschreven, dat is niet duidelijk.