Nieuwe film van Jan Verheyen flopt zwaar

De Collega’s 2.0 werd met grote trom aangekondigd. Een nieuwe generatie zou eindelijk kunnen kennismaken met de iconische Collega’s, maar de film werd niet het verhoopte succes. Integendeel…

De nieuwste film van Jan Verheyen is voor de regisseur geen triomftocht geworden, maar wel een les in nederigheid. “Dit had niemand van ons zien aankomen. Ik ben er echt niet goed van,” vertelt Jan Verheyen in NU, de weekendbijlage van Het Nieuwsblad. De Collega’s 2.0 zal afsluiten met zo’n 140.000 bezoekers en dat is veel te weinig om uit de kosten te komen, klinkt het bij Jan Verheyen. “We hebben ons blijkbaar vergist.”

Op zich is 140.000 bezoekers allerminst een slecht resultaat voor een Vlaamse film, maar De Collega’s 2.0 werd gemaakt zonder tussenkomst van het Vlaams Audiovisueel Fonds en de verwachtingen waren enorm hoog gespannen. We hadden tussen 200.000 en 300.000 toeschouwers nodig om uit de kosten te komen,” onthult Jan Verheyen in NU. Heel wat mensen scheuren dus hun broek aan de film, waaronder Jan Verheyen zelf die enkele bonussen door zijn vingers ziet glippen. En dat gaat toch om een paar tienduizend euro, aldus Jan Verheyen, die echter ook zijn “merk” als regisseur beschadigd ziet. En dat steekt, laat hij noteren in Het Nieuwsblad.

Als een nieuwe film klaar is probeert Jan Verheyen zich al te richten op de volgende, vertelt hij aan ShowbizzTV. “Je moet je kindje kunnen loslaten.” En al snel werd duidelijk bij De Collega’s 2.0 dat het verhoopte succes er niet kwam. “Ik wist de dag nadat de film in de zalen kwam al dat het verkeerd zat,” getuigt Jan Verheyen. Dan zie je al hoe je film gepresteerd heeft tegenover de andere en dan weet je genoeg.

De bezoekers zelf waren ook enorm verdeeld. Sommigen waren enorm positief, anderen vonden er dan weer totaal niets aan. Blijkbaar was de collectieve herinnering aan de televisieserie over de jaren heen gekleurd. “Iedereen is blijkbaar vergeten dat De Collega’s bij momenten een wrange, harde reeks was. Gevolg: het publiek zat vaak wat ongemakkelijk te lachen. Dat was niet waarvoor mensen een kaartje gekocht hadden,” omschrijft Jan Verheyen één van de pijnpunten.

Jan Verheyen concludeert uit dit debacle dat het erg moeilijk blijft om een film te draaien zonder financiële steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds en dat ze zich misschien een beetje hebben laten vangen aan hun eigen enthousiasme. “Dat maakt de kater achteraf extra zwaar.”