Luk Alloo over zijn vader die leerkracht was: “ik moest de regels volgen”

Luk Alloo was als kind heel erg nieuwsgierig, net zoals nu. En als zoon van een onderwijzer werd vaak verwacht dat hij in de pas zou blijven lopen. Maar net zoals nu, was dat toen ook niet aan Luk besteed.

“Ik wilde zijn wie ik was. Dat werd gelabeld als ‘haantje-de-voorste’. Ik vloog vaak de klas uit en kwam thuis met rapporten waarop commentaren als ‘Luk kan veel beter’ en ‘speelvogel’ en ‘luistert niet’ stond. Iémand moest leven in de brouwerij brengen. Ik besefte toen al: een uur saaiheid is er één te veel”, lacht hij in Nina.

Luk kon zijn nieuwsgierigheid als kind moeilijk bedwingen en wou alles weten. Van de afkomst van de pot choco die hij ging kopen, tot wat de garçons met hun fooien deden die ze kregen van de klanten.

Luk genoot van zijn kindertijd en kwam nooit iets te kort. Hij genoot van de momenten met het gezin, hij genoot van het lezen van boeken tot heel laat en hij luisterde met een klein radiootje naar Radio Veronica. En het lijkt wel alsof de jeugdherinneringen blijven komen bij Alloo. “Mijn pa maakte me af en toe ’s nachts wakker om Mohammed Ali te zien boksen op tv. Of voor de landing op de maan.”