donderdag 6 november 2014
Jonas Geirnaert weet wat animeren is
Vier appartementen, vier bewoners, vier alledaagse bezigheden waarmee ze elkaar ongewild hinderen en méér dan vier keer lachen. Dat is ‘Flatlife’ in een notendop.
De korte animatiefilm blies de Jury van het Filmfestival in Cannes in 2004 van hun sokken en tien jaar later doet hij dat nog eens over, ditmaal in boekvorm (en met u). De geestelijke vader Jonas Geirnaert weet wat animeren is ‐ in alle betekenissen van het woord. Dat bewijzen niet alleen zijn diploma animatiefilm aan de KASK in Gent, naar eigen zeggen ergens verloren gelegd op een zolder, maar ook zijn bijdragen voor televisie en de comedyscene. Met de ongemeen antipathieke maar ongemeen populaire antiheld Kabouter Wesley toonde hij zich alvast een gedegen striptekenaar met een heerlijke hoek af. En dat is met de graphic novel van het bekroonde ‘Flatlife’ niet anders.
De korte animatiefilm blies de Jury van het Filmfestival in Cannes in 2004 van hun sokken en tien jaar later doet hij dat nog eens over, ditmaal in boekvorm (en met u). De geestelijke vader Jonas Geirnaert weet wat animeren is ‐ in alle betekenissen van het woord. Dat bewijzen niet alleen zijn diploma animatiefilm aan de KASK in Gent, naar eigen zeggen ergens verloren gelegd op een zolder, maar ook zijn bijdragen voor televisie en de comedyscene. Met de ongemeen antipathieke maar ongemeen populaire antiheld Kabouter Wesley toonde hij zich alvast een gedegen striptekenaar met een heerlijke hoek af. En dat is met de graphic novel van het bekroonde ‘Flatlife’ niet anders.
