woensdag 14 december 2016
Het privéleven van de Special Forces
Donderdag op VTM.
De Special Forces zijn zowat het Zwitsers zakmes van het Belgische leger: polyvalent, en altijd en overal inzetbaar. Maar dat gaat vaak ten koste van hun privéleven. Hun werk komt voor de elitetroepen op de eerste plaats, dan pas volgt hun familie.
In de derde aflevering van Special Forces met Robin Ramaekers getuigen veel soldaten en hun echtgenotes over hun privéleven of het gebrek eraan. Eerst de collega’s, dan de kinderen, dan de vrouw, is een vaak gehoorde uitspraak.
Gemiddeld zijn de operatoren 220 dagen per jaar van huis weg. De band met collega’s is dus sterk, en de groep wordt al snel een tweede familie. Om te overleven in moeilijke momenten zijn ze op mekaar aangewezen, en de band die ze creëren is er eentje voor het leven.
Training
Ondertussen gaat de opleiding van de kandidaat-operatoren verder. Ze zijn nog met 25 in de volgende fase van hun militaire stage, en moeten in de derde aflevering vooral leren hoe te overleven. In survivalmood gaan, zoals dat heet. In de bossen van Elsenborn in de Oostkantons leren ze hoe ze met een minimum aan middelen kunnen overleven. Hoe kan je bijvoorbeeld met een ei en een lege fles toch een ontbijt maken.
Terugblik op vorige missies
De missies van de Special Forces bevinden zich niet alleen in oorlogsgebied. Vandaag blikken ze terug op hun humanitaire missie in Haïti. Daar werden ze na de aardbeving van 2010 naar toegestuurd om het B-fast team te beveiligen, want in het land heerste chaos na de verwoesting. Met de hulp van de Special Forces konden artsen hun werk ongestoord en veilig verder zetten, zelfs buiten hun opgezette basis.
En soms zijn de operatoren een ultieme lijfwacht. Zo vertellen ze over hun missie in Afghanistan waar ze een Belgische generaal moesten beschermen op zijn ronde door de hoofdstad Kaboel, een stad waar bermbommen en zelfmoordaanslagen dagelijkse kost zijn. Voor het eerst vertellen ze hoe die ‘close protection’ van prominenten aanpakken.
Special Forces, donderdag 15 december om 21.50 op VTM.
In de derde aflevering van Special Forces met Robin Ramaekers getuigen veel soldaten en hun echtgenotes over hun privéleven of het gebrek eraan. Eerst de collega’s, dan de kinderen, dan de vrouw, is een vaak gehoorde uitspraak.
Gemiddeld zijn de operatoren 220 dagen per jaar van huis weg. De band met collega’s is dus sterk, en de groep wordt al snel een tweede familie. Om te overleven in moeilijke momenten zijn ze op mekaar aangewezen, en de band die ze creëren is er eentje voor het leven.
Training
Ondertussen gaat de opleiding van de kandidaat-operatoren verder. Ze zijn nog met 25 in de volgende fase van hun militaire stage, en moeten in de derde aflevering vooral leren hoe te overleven. In survivalmood gaan, zoals dat heet. In de bossen van Elsenborn in de Oostkantons leren ze hoe ze met een minimum aan middelen kunnen overleven. Hoe kan je bijvoorbeeld met een ei en een lege fles toch een ontbijt maken.
Terugblik op vorige missies
De missies van de Special Forces bevinden zich niet alleen in oorlogsgebied. Vandaag blikken ze terug op hun humanitaire missie in Haïti. Daar werden ze na de aardbeving van 2010 naar toegestuurd om het B-fast team te beveiligen, want in het land heerste chaos na de verwoesting. Met de hulp van de Special Forces konden artsen hun werk ongestoord en veilig verder zetten, zelfs buiten hun opgezette basis.
En soms zijn de operatoren een ultieme lijfwacht. Zo vertellen ze over hun missie in Afghanistan waar ze een Belgische generaal moesten beschermen op zijn ronde door de hoofdstad Kaboel, een stad waar bermbommen en zelfmoordaanslagen dagelijkse kost zijn. Voor het eerst vertellen ze hoe die ‘close protection’ van prominenten aanpakken.
Special Forces, donderdag 15 december om 21.50 op VTM.
