Hannah Mae brengt album uit

Hannah Mae is een naam waar niemand nog omheen kan. En dat terwijl ze nu pas haar debuutalbum ‘Rode Draad’ uitbrengt. Daarvoor stond ze al in het voorprogramma van Suzan & Freek, wist ze haar eigen concerten in het voorjaar van 2024 uit te verkopen en deed optredens op grote festivals als Concert at Sea en Noorderslag. Van februari tot en met april speelt Hannah Mae door heel Nederland met haar uitverkochte clubtour en staat ze op zondag 22 juni op Pinkpop.

‘Rode Draad’ gaat over twijfel en onzekerheid, over keuzestress en verwachtingen van anderen. Hannah Mae: “Zelf ben ik erachter gekomen dat het tijd kost om je pad in het leven te vinden. Voor mij was muziek altijd al de rode draad in mijn leven, maar ik heb er best even over gedaan om die droom om vol voor de muziek te gaan, toe te laten. Nu ik zelf die keuze heb durven maken, gun ik het iedereen om soms even de tijd te nemen om weer te vinden wat je zoekt.”

Muziek was er altijd al in het leven van Hannah Mae, die als Hannah Schoonbeek werd geboren in het Drentse Emmen. “Zodra ik kon praten, kon ik ook zingen, zeggen mijn ouders altijd”, lacht ze. Via de YouTube-filmpjes van Eric Clapton en Jimi Hendrix die ze bekeek met haar vader, werd haar interesse verder gewekt. Rond haar tiende kreeg ze haar ouders zover dat ze op gitaarles mocht, bij de gitaarleraar uit het dorp’, die belangrijk zou blijken voor haar carrière. Hannah vond de lessen pas écht leuk toen ze hele liedjes mocht spelen en ging er als vanzelf bij zingen. Op een basisschooluitvoering speelde ze met succes een liedje van haar idool Taylor Swift. En toen ze enkele jaren later op een voorspeelavond Miracle van Ilse DeLange vertolkte, werd daar onbewust een belangrijk zaadje geplant.

Op haar zestiende, onder invloed van de tv-serie Nashville, begon Hannah ook liedjes te schríjven. Haar gitaarleraar hoorde haar talent en samen namen ze enkele liedjes op in zijn studio. Hij liet ze horen aan mede-Emmenaar Daniël Lohues, en die op zijn beurt weer aan Ilse DeLange. Het vervolg was een droom die uitkwam, vertelt Hannah: “Toevallig was ik vlak daarvoor op Ilse’s festival Tuckerville en zei nog tegen een vriendin: ‘Het lijkt me zo gaaf als Ilse mijn liedjes een keer kan horen’.” Het werd nog mooier. Ilse was zó enthousiast dat ze Hannah Mae tekende op haar platenlabel Spark Records.

Haar eerste single Back To You was gelijk succesvol: de eerste minuut van het nummer bestond al en was bestemd voor een supermarktreclame. Hannah’s stem paste er goed bij, en nadat ze het liedje afschreef werd Back To You ook nog TopSong bij NPO Radio 2. “Ik viel met mijn neus in de boter”, zegt Hannah achteraf. “Door die single kon ik veel gaan optreden en ervaring opdoen.” Kort daarna reisde ze bovendien naar Nashville om daar liedjes te schrijven. Ze deed er dagelijks schrijfsessies, waaruit haar volgende single Little Things ontstond en waarna ze een bijbehorende tournee deed.

Hannah kwam in contact met andere songwriters en het idee ontstond om in het Nederlands te schrijven. Daaruit ontsprong haar derde single De Kerkstraat maar ook Wat Wil Je Van Mij, het duet met Metejoor. Het nummer schoot in België de hitlijst in en stond al snel op nummer 1. Al snel volgde Nederland en belandde het liedje op nummer 2 in de Top 40. Ook haar solosingle ‘Waterdicht’ – een open brief aan haar moeder die een moeilijke periode doormaakte - en haar duet Ik Wil Dat Je Liegt met Maksim (weer een Vlaming) bestormden de hitlijsten. In België wordt Ik Wil Dat Je Liegt zelfs uitgeroepen tot de beste hit van jaar. Al deze hits, evenals haar nieuwe single en titeltrack ‘Rode Draad’, staan op het debuutalbum.

Gevraagd naar wat wel haar ambitie is, is Hannah duidelijk. “Ik wil mensen helpen met mijn muziek. Of ze er steun in vinden of er blij van worden, maakt me niet uit. Ik hoop gewoon dat ze er iets aan hebben.” Muziek maken is geen keuze, benadrukt ze: “Als ik geen muziek kan maken, word ik ongelukkig. Dit is niet zomaar een baan voor me, maar een manier om met mijn leven om te gaan. Ik merk dat ik het fijn vind om mezelf kwijt te kunnen in mijn muziek. Dus schrijf ik over dingen die mij overkomen en over hoe ik me voel. Dat geeft me meer voldoening en het maakt mijn liedjes persoonlijker.”