Frank Raes: “Ik vind dat een vies woord”
Toen Frank Raes was kreeg hij een ernstige vorm van geelzucht. Hij moest daardoor een tijdje in isolatie en vervreemde toen een beetje van de wereld. Iets wat altijd zo is gebleven.
“Al is het volgens mij eerder het feit dat ik niet zo’n knaldrang heb. Ik ben bijvoorbeeld dit jaar wel naar Werchter Classic geweest, maar normaal zoek ik de massa niet echt op. De drang om in het gewoel op te gaan, om te feesten, die heb ik nog nooit gehad. Ik ben goed in alleen zijn, en als er volk is, dan liever een kleine besloten kring”, klinkt het in Humo.
Op VRT Max kan je sinds enkele weken kijken naar ‘Heizel 1985’ een docureeks waar Frank aan heeft meegewerkt. Voor Humo leek het een soort loutering voor Frank. Maar buiten deze reeks zijn er geen andere dingen meer waarvan hij vindt dat hij ze moet doen.
“Mijn betrachting is om gezond en gelukkig te zijn, dat is alles. Ik weiger bezig te zijn met wat ik nog allemaal wil doen voor ik dood ben. Als je zo leeft, ben je al halfdood. Je moet doen alsof je het eeuwige leven voor je hebt!”
Frank blijkt dus niet de persoon te zijn met de meeste ambitie. “Ik vind dat ook gewoon een vies woord. Welke ambitie dan? Om Rode Duivel te worden? Om meer geld binnen te rijven?”
