Deze persoon mag Stijn Baert altijd bellen

In Primo verklapt Stijn Baert dat hij niet of nauwelijks belt.

“Slechts voor vier mensen neem ik mijn telefoon op: voor mijn man, mijn mama, mijn zus en Koen Crucke”, gaat hij van start. “Die eerste drie zijn logisch, maar bij Koen neem ik altijd op omdat ik weet dat het plezant zal zijn.”

In de overige gevallen stuurt Stijn liever een berichtje. “Ik vind telefoneren verschrikkelijk. Ik ben een beetje een opkropper, dus ik neem niet gauw contact op met anderen voor zulke dingen.”

De professor geeft aan dat Koen een ware mentor was voor hem op vlak van vaderschap, voornamelijk over hoe hij bepaalde dingen moet loslaten.

“Dat is zo”, knikt Koen bevestigend. “Jan en ik hebben Stefan, onze zoon, geadopteerd. En hoewel hij nu 50 jaar wordt, noemen we hem nog altijd 'de kleine', en blijf je als ouder bezorgd.”

Stijn besluit op zijn beurt dat hij zijn angsten kanaliseert in zijn slaap. “Want hoewel ik een controlefreak ben, valt het enorm mee. Ik ben niet overdreven bezorgd en angstig wat mijn zoontje Pluk betreft.”