Alice Toen: “Dat krijg ik niet over mijn hart”

Veel mensen kijken uit naar hun pensioen en hopen dan wat van het leven te genieten. Maar als we de gepensioneerden mogen geloven, dan valt dat best tegen. De pensioenen zijn enorm laag en sommigen hebben het moeilijk om rond te komen.

Voor Alice Toen valt het best mee. Zij is een kind van de oorlog en weet wat ze tijdens de oorlog heeft verdiend. Daar betaalde ze geen sociale bijdrage op en heeft ze dus ook geen pensioenrechten mee opgebouwd.

“Daarna heb ik bij het Britse leger gewerkt, ook zonder pensioenopbouw toen. En in de vroege jaren bij de theatergezelschappen leefden we gewoon van de inkomsten, zonder dat er iets werd afgehouden”, vertelt ze aan Primo.

Alice krijgt als pensioen nu het wettelijke minimum. Maar doordat ze de oorlog heeft meegemaakt, weet ze hoe ze zuinig moet en kan leven.

“Een brood eet ik van de eerste tot de laatste korst op. Eten weggooien? Dat krijg ik niet over mijn hart. Financieel is het soms krap, maar gelukkig woon ik nog steeds in mijn eigen appartement. Mijn grootste kosten zijn de hulp in het huishouden, de poetsvrouw die komt, de dokter en de apotheek, en de kinesist die wekelijks langskomt.”