Alain Grootaers: “Daarna ging het licht uit”

Toen Alain Grootaers met zijn vrouw op weg was naar de boekhouder, verloor Alain het grip op zijn motor en voelde hij zich stomdronken. Een signaal voor een beroerte zo bleek toen.

“Ik heb mij geparkeerd langs de kant van de weg en zijn een apotheek binnengestapt. Hij sprak meteen over een hersenbloeding. Binnen de tien minuten stond de ambulance er, die moest uit Málaga komen. Ik stapte de ambulance in en raakte bewusteloos, maar hoorde wel de sirenes en de gesprekken boven mij. Ook m'n aankomst in het ziekenhuis heb ik bewust meegemaakt. Maar daarna ging het licht uit”, zegt hij in Dag Allemaal.

Voor Alain voelde het alsof hij in slaap viel. Dat hij zou kunnen doodgaan, daar heeft hij geen moment bij stil gestaan.

“Op zich was het een mooie dood geweest. Maar goed, ik was dus wel in kritieke toestand. M'n bloeddruk was extreem hoog en ze kregen die niet onder controle. Hoorde ik achteraf, hé, want drie maanden lang zou ik in coma liggen.”

Alain keek de dood wel degelijk in de ogen en kroop uiteindelijk door het oog van de naald. “Na drie maanden was ik terug bij bewustzijn. Het besef dat er iets heftig was gebeurd, kwam heel traag. Het echte besef kwam pas toen ik thuis was.”