'Laat los mijn hand' van Edward Docx

Louis rijdt met zijn vader in een oud busje van Londen naar Zürich, waar zijn ongeneeslijk zieke vader een afspraak heeft in de levenseindekliniek. Onderweg sluiten Louis’ twee halfbroers zich bij het gezelschap aan. Gedurende de ongewone trip, op een kluitje in de gammele camper, komt steeds meer oud zeer naar boven en blijken leugens niet langer verborgen te houden. In deze knappe roadnovel gaat het in feite over de elementaire vragen in het leven en wat er uiteindelijk werkelijk toe doet. En dat in onweerstaanbaar lichtvoetige stijl. Met een grote dosis compassie, humor en gevoel probeert Docx de morele aspecten van het zijn van een ‘Dignitas’ familie te onderzoeken. Het is een menselijke, komische en bovenal ontroerende roman.’ – The Guardian ‘Docx is goed in het oproepen van de kwalijk riekende atmosfeer van wrok en al te grote vertrouwdheid tussen de vier mannen in dat campertje, verstrikt in vader-zoonrelaties’ – The Times ‘Ongelooflijk ontroerend, woest en intelligent en heel, heel grappig, ook al breekt het je hart’- Paul Murray, auteur van Skippy tussen de sterren Edward Docx (1972) schreef met Laat los mijn hand zijn vierde boek en stond met de roman Self Help op de longlist voor de Man Booker Prize. Hij schrijft geregeld stukken voor belangrijke Britse en Amerikaanse kranten en tijdschriften, waaronder The Guardian, The Times en The Washington Post. Zijn journalistieke werk werd genomineerd voor de George Orwell Prize. Hij woont en werkt in Londen.