woensdag 12 april 2017
De grote regressie
Vijftien grote denkers over de geest van de tijd.
In april verschijnt De grote regressie tegelijkertijd in twaalf landen en evenzovele talen. Vijftien grote denkers hebben de pen opgepakt om de politieke crisis waarin de wereld terecht is gekomen te duiden en een internationaal debat op gang te brengen.
De denkers zijn Arjun Appadurai, Zygmunt Bauman, Donatella della Porta, Nancy Fraser, Eva Illouz, Ivan Krastev, Bruno Latour, Paul Mason, Pankai Mishra, Robert Misik, Oliver Nachtwey, Cësar Rendueles, Wolfgang Streeck, David Van Reybrouck, Slavoj Zizek.
Inmiddels is het wel tot iedereen doorgedrongen dat we het einde van de geschiedenis niet bereikt hebben. De spraakmakende en optimistische voorspelling van Fukuyama dat de val van de Berlijnse Muur het einde van de grote ideologieën inluidde en dat het moment was aangebroken dat de westelijke liberale democratie overal als de ideale vorm van bestuur zou worden aanvaard, is niet uitgekomen. Integendeel, de geschiedenis heeft in de afgelopen jaren een vrij huiveringwekkend wending genomen.
Voor het eerst winnen de krachten van extreem rechts, populisme en nationalisme in de Westerse wereld weer terrein. De parallel met de destabilisering en radicalisering die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw uiteindelijk tot de Tweede Wereldoorlog leidden, is onmiskenbaar een angstaanjagend. Voor het eerst is een Derde Wereldoorlog niet meer zo ondenkbaar als lange tijd. De essays gaan zowel over de achterliggende redenen: de financiële crisis, migratie, globalisering, als de gevolgen, de grote terugval: xenofobie, protectionisme, geen samenwerking maar de roep om versterking van nationale grenzen.
De denkers zijn Arjun Appadurai, Zygmunt Bauman, Donatella della Porta, Nancy Fraser, Eva Illouz, Ivan Krastev, Bruno Latour, Paul Mason, Pankai Mishra, Robert Misik, Oliver Nachtwey, Cësar Rendueles, Wolfgang Streeck, David Van Reybrouck, Slavoj Zizek.
Inmiddels is het wel tot iedereen doorgedrongen dat we het einde van de geschiedenis niet bereikt hebben. De spraakmakende en optimistische voorspelling van Fukuyama dat de val van de Berlijnse Muur het einde van de grote ideologieën inluidde en dat het moment was aangebroken dat de westelijke liberale democratie overal als de ideale vorm van bestuur zou worden aanvaard, is niet uitgekomen. Integendeel, de geschiedenis heeft in de afgelopen jaren een vrij huiveringwekkend wending genomen.
Voor het eerst winnen de krachten van extreem rechts, populisme en nationalisme in de Westerse wereld weer terrein. De parallel met de destabilisering en radicalisering die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw uiteindelijk tot de Tweede Wereldoorlog leidden, is onmiskenbaar een angstaanjagend. Voor het eerst is een Derde Wereldoorlog niet meer zo ondenkbaar als lange tijd. De essays gaan zowel over de achterliggende redenen: de financiële crisis, migratie, globalisering, als de gevolgen, de grote terugval: xenofobie, protectionisme, geen samenwerking maar de roep om versterking van nationale grenzen.
