Brussels summer festival van 14 tot 23 augustus

Het is geen geheim dat het Brussels Summer Festival veel aandacht heeft voor talent van eigen bodem en internationale artiesten die op de rand van de doorbraak staan. Die traditie wordt uiteraard ook dit jaar verder gezet.

Bony King (geen schande als u Bram Vanparys nog steeds als The Bony King Of Nowhere aanspreekt) keerde eerder dit jaar terug uit de Verenigde Staten waar hij samen met muzikanten van Ray LaMontagne en Bruce Springsteen een nieuwe cd opnam, die tot de mooiste wordt gerekend die hij tot nog toe gemaakt heeft. Logisch dus dat hem ook een podium aangeboden wordt tijdens BSF. Dat geldt evenzeer voor Douglas Firs, een naam die klinkt alsof hij aan een dichter toebehoort, maar ook uiterst geschikt blijkt om blues en americana mee te maken.

Daarnaast zijn er nieuwe namen die misschien nog geen luid belletje doen rinkelen, maar alleszins al genoeg indruk maakten om ze nu al te programmeren. Zo kan u later meteen zeggen dat u ze eerst tijdens BSF hebt gezien. Voorbeelden? Het uit pure electropop opgetrokken Abel Caine. Of Benjamin Schoos, de baas van Freaksville Records wiens jongste cd ook in de Britse pers onder de superlatieven werd bedolven. Er is de bezielde folk van Gaetan Streel en de speelse zomerpop van Grandgeorge. Nog niet overtuigd? Laat ons er dan Great Mountain Fire bijhalen, die de gloednieuwe cd Sundogs komt voorstellen.

En hup, dan presenteren we in één moeite door ook Gonzo, het nieuwe rockproject van Baptiste de Saule. Jali blijft – en niet alleen omwille van zijn kleurrijke levenswandel - een legende, en Lemon Straw verkent op het nieuwe Running Home een nieuw, meer elektronischer geluid. Het Luikse My Little Cheap Dictaphone behoort tot de meest stijlvolle en elegante bands onder de taalgrens, en ook de Brusselaar Nicola Testa kan ondertussen een betoverend repertoire voorleggen. En zoals One Root de liefde voor reggae combineert met harmonieuze samenzang, zo koppelt Paon een oor voor glasheldere melodieën aan pure pop. Roosbeef, door het Nederlandse blad OOR omschreven als de beste groep van de Lage Landen is eveneens van de partij. Op het BSF probeert ze voor het eerst een nieuw publiek aan te boren. Datzelfde geldt eigenlijk net zo goed voor Sarah Carlier, met haar gevoelige liedjes en folky arrangementen zowat onze eigen evenknie van de onvolprezen Tracy Chapman. Uitbundiger kan ook: met Skarbone 14 wordt er een feestorkest in huis gehaald waar je onmogelijk stil bij kan blijven staan.

Het Brusselse duo Soldout behoeft na tien jaar eigenlijk geen introductie meer. BSF strikt deze elektro helden voor hun enige Belgische zomerconcert. Van een heel andere orde is Sonnfjord, het project rond zangeres Maria-Laetitia Mattern waar sprankelende folk versmolten wordt met vitale popbeats. En zoals de naam al doet vermoeden is The Belgians, een project waar onze eigen vlag de primaire kleuren oplegt. Dit turbulente gezelschap is een zijproject van The Experimental Tropic Blues Band, zowat de rauwste rock-‘n-roll band die het podium onveilig maakt.

Voor Typh Barrow is 2015 nu al geslaagd. Haar soulvolle vertolking van “Gangsta’s paradise” haalde terwijl u dit leest al meer dan een miljoen views op YouTube. Om ons Belgisch aanbod compleet te maken wordt er nog de opwindende garagerock van Victoria + Jean bijgehaald. Vincent Liben, tenslotte, was jarenlang de voorman van Mud Flow, maar vliegt nu op eigen vleugels. Op talent staat geen maat, en het valt ook niet in te tomen. Dus: kwestie van tijd voor zijn eigen naam even vlot over de lippen gaat als die van zijn populaire band destijds.

Maar uiteraard wordt er ook over de grenzen uitgekeken om nu al de nieuwe namen van morgen te presenteren. Uit het Zuiden van Frankrijk komt daarom Boulevard Des Airs overgewaaid, een achtkoppig collectief met een nieuwe cd die, jawel, Bruxelles heet. Heymoonshaker is nog zo’n band waar geen enkel etiket op past: Brits duo, opgericht in Nieuw-Zeeland, en met zowel blues als beatbox invloeden in de nummers. Uniek! Joel Bel combineert dat weer hip hop, pop en folk, en voegt daar op de koop toe zijn eigen fabelachtige soulstem aan toe. Joseph d’Anvers geldt op zijn beurt als één van de grootste beloften van het Franse chanson, en telt alvast Miossec en Dominique A onder zijn bewonderaars. Nog meer zuiderburen: het uit Toulouse afkomstige Kid Wise groeide daar uit tot dé revelatie van het voorjaar. Natas Loves You kiest dan weer voor romantische psychedelica, en Perez – getipt als één van de revelaties van BSF dit jaar - combineert zowel Franse als Britse invloeden met elkaar, terwijl Le Prince Miiaou, de band van Maud-Elisa Mandeau, grossiert in het soort robuuste gitaarriffs waar je onmogelijk niét van onder de indruk kan zijn. Riviere Noire won tijdens de Victoire de la musique 2015 de award voor beste cd in de afdeling wereldmuziek, waarmee de goede verstaander genoeg weet. En om deze reeks nieuwe namen af te ronden is ook Soviet Suprem opgetrommeld, een band die zich toelegt op Frans chanson, maar zich tegelijk laat inspireren door sovjet-iconografie. Dat moét ook wel als je zangers in de rangen hebt die Sylvester Staline en John Lénine heten.

Een hele boterham, jawel. En binnenkort volgt er nog meer!

Alle info op www.bsf.be en https://www.facebook.com/bsfestival

(l.t.)